بایگانی برچسب: مارتین هایدگر

افلاطون با شعر میانه ای نداشت و این متاع را در شهرش به هیچ نمی ستاند. او در کتاب جمهوری ضمن بیان گفتگوی سقراط و گلاوکن، از زبان سقراط راجع به شاعری که قوه تقلید و محاکات بالایی دارد می گوید: “در جامعه ما برای مردمانی مانند او جایی نیست، …

دازاین (Dasein) واژه و مفهومی بنیادین در فلسفه مارتین هایدگر است. این کلمه پیش از هایدگر هم به کار رفته است. هایدگر تلقی جدیدی از این کلمه ارائه داد. از این رو “دازاین” را به صورت های مختلفی تعریف کرده اند: الف – واژۀ آلمانی است به ‌معنی وجود (existence). …

به نظر هایدگر “وجود” موضوع اصلی فلسفه بوده است. اما پس از فلاسفه پیشاسقراطی در مابعدالطبیعۀ سنتی و از افلاطون به بعد به بوتۀ فراموشی سپرده شد. در این دوره انحطاط، به‌ جای وجود، اوصاف موجود یعنی وجود مقیّد به قیود ماهوی، موضوع فلسفه قرار گرفته است. به نظر او، …

کتاب “هستی و زمان”، تألیف مارتین هایدگر (۱۸۸۹ـ۱۹۷۶)، در سال 1927 به آلمانی در سالنامۀ فلسفه و مطالعات پدیده‌شناختی منتشر شد. مسألۀ محوری این کتاب، پرسش از معنای هستی است. همان پرسشی که ذهن فیلسوفان را از نخستین سپیده‌دمِ فلسفه تاکنون به خود مشغول داشته است. اما هایدگر رویکرد متفاوتی …

جنبش پدیدار شناسی در فلسفه، در شیوه ای که ما تفکر را درک می کردیم، تغییری اساسی به خود دید. تجزیه و تحلیل پدیدار شناسانه مارتین هایدگر از ساختار وجودی انسان در کتاب «هستی و زمانِ”» خود پنجره ی جدیدی را در مورد مسأله تفکر می گشاید و با بر …