خانه / لغت نامه فلسفی / لغت نامه: حسین بن علی (ع) (مدینه ۴ـ کربلا ۶۱ق)

لغت نامه: حسین بن علی (ع) (مدینه ۴ـ کربلا ۶۱ق)

حسینی اردکانی، احمد بن محمد (۱۱۷۵-۱۲۳۸ق):
…زنهار كه به علم ظاهر و صلاح بى ‏بصيرت مفتون و مغرور نگردى، كه هر شقاوتى كه به مردودان راه يافت از غرور ظاهر و عمل بى ‏اصل راه يافت. و آنچه در قصص انبيا خوانده ‏اى يا از احوال شهدا و اوليا شنيده‏اى، از مصيبت ها و محنت ها كه به خاندان نبوّت و ولايت و اهل بيت عصمت و طهارت راه يافته، اگر نيك دريابى آنها همه از نفاق و كيد اهل شيد و ريا و غدر و حيله متشبّهان به اهل علم و تقوى برخاسته. علىّ مرتضى عليه السلام نه‏ به ضرب ابن ملجم بر زمين افتاد، بلكه به سكنجبين شهد صلاح ابو موسى اشعرى و سركه نفاق عمرو بن عاص شربت شهادت نوشيد، و امام حسين عليه السلام نه به خنجر بيداد شمر ذى الجوشن خوابيد، بلكه به معجون پر سمّ مكر و افسون و ترياق پر زهر اتّفاق اهل نفاق خونش با خاك كربلا آميخته شد، و همچنين پاره‏ هاى جگر حسن مجتبى عليه السلام از كيد و غدر نهانى معاويه به خاك محنت ريخت، و بر اين قياس هر چه به ساير ائمّه عليهم السلام واقع شده همه به زور و شيد اعدا و مكر و تلبيس ارباب زرق و ريا بوده. و با اين همه ظلم و بيداد و فتنه و فساد كه از ايشان سر زد ذرّه ‏اى از جاه و قدر و منزلت اهل ولايت و حقيقت كم نگشت و در دنيا و آخرت معزّز و مكرّم بودند و خواهند بود، بلكه اين طايفه اعدا خود را در دين و دنيا رسوا كردند و به عذاب سرمد و سخط الهى تا ابد خويشتن را مبتلى ساختند.

آنان كه ره دوست گزيدند همه‏

در كوى شهادت آرميدند همه‏

در معركه دو كون فتح از عشق است‏

با آنكه سپاه او شهيدند همه‏

و اگر خواهى كه ايمان و صلاح بدانى و حقيقت مؤمن و صالح بشناسى اين آيه را برخوان كه‏ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ. دَعْواهُمْ فِيها سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏  (يونس: 9 و 10).  [به درستى آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح به جاى آوردند پروردگارشان ايشان را به ايمان‏شان هدايت مى ‏كند، در جنّات نعيم از زير پايشان نهرها جارى است، دعاى آنان در آنجا سبحانك و تحيّت ايشان در آنجا سلام است. و پايان دعاى آنان اين است كه ستايش براى خداست كه پروردگار جهانيان است.]

(مرآت الاكوان تحرير شرح هدايه ملا صدرا /  48)

همچنین ببینید

لغت نامه: وجود

فاضل تونی، محمدحسین (تون ۱۲۵۱ـ تهران ۱۳۳۹ش): حقيقت وجود گاه به معناى مصداق مقابل مفهوم …

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *