فلسفه برای همگان
نوشته های مرتبط
سجادی، سیدجعفر (اصفهان ۱۳۰۳ ـ۱۳۹۲ش)؛ فرهنگ معارف اسلامی؛ تهران؛ انتشرات دانشگاه تهران؛ 1373:
– (اصطلاح كلامى) فرقه از فرق متكلمان است و از جمله خوارج است.
پيروان عبد اللّه بن اباض را گويند كه در ايام مروان بن محمد خروج كرد و بدست عبد اللّه ابن محمد بن عطيه بقتل رسيد. گويند: عبد اللّه بن يحيى الاباضى در همه احوال و اقوال با او موافق بود.
از جمله عقايد اينان آنكه، مخالفان خود را كافر دانند نه مشرك و لكن نكاح با آنان روا بود مع ذلك در هنگام جنگ، غنائم آنان را حلال دانند، در مورد مرتكبين كبائر گويند مؤمن نمىباشند و مشرك هم نمىباشند. چنانكه واصل بن عطا نيز بدين گفتار بود.
(از ملل و نحل شهرستانى ص 62) اباضيان چند گروهند. حفصيه، حارثيه، يزيديه، رجوع شود به الفرق بين الفرق ص 88.
