خانه / لغت نامه فلسفی / لغت نامه: اشراقی

لغت نامه: اشراقی

لغت نامه دهخدا (1377):
اشراقی . [ اِ ] (ص نسبی) آن قسم از فلسفه که در اصول و قواعدش ادله ٔ عقلیه و کشف هر دومعتبر است. رئیس اشراقیون در فلاسفه ٔ یونان افلاطون بود و رئیس ایشان در فلاسفه ٔ اسلام شیخ شهاب الدین سهروردی که تصنیفات بسیار دارد. حکمت و فلسفه ٔ که فهمیدن حقایق اشیاء باشد بر سه قسم منقسم گشت:
1 – فلسفه ٔ مشائی که اصول و قواعدش از روی ادله ٔ عقلیه است و بس. رئیس فلاسفه ٔ مشائین یونان ارسطاطالیس بود و رئیس فلاسفه ٔ مشائین اسلام ابوعلی سینا.
2 – اشراقی که اصول و قواعدش از ادله ٔ عقلیه و مکاشفه (ریاضت) هر دو است.
3 – تصوف و عرفان که اصول و قواعدش از روی مکاشفه (ریاضتی) است و بس. (فرهنگ نظام).
اشراقی، یا به معنی کشفی و ذوقی است و یا منسوب به حکمای مشرق است. (از حکمت اشراق ص 36).

همچنین ببینید

لغت نامه: وجود

فاضل تونی، محمدحسین (تون ۱۲۵۱ـ تهران ۱۳۳۹ش): حقيقت وجود گاه به معناى مصداق مقابل مفهوم …

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *