مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش):
راههايى كه بشر به خيال خود براى رسيدن به واقع فرض كرده راه رسيدن به واقع نيست، بلكه راه وصول به يك رشته انديشه ها و افكار است.
مثلًا انسان از راه حس و مشاهده مستقيم مى خواهد از عالم آسمانها مطلع شود، و يا از راه تجربه و آزمايش مى خواهد يك قانون كلى را در طبيعت كشف كند، و يا از راه عقل و فكر مى خواهد وجود يك حقيقتى را ثابت نمايد؛ آيا پس از آنكه مدتى پشت تلسكوپ به مشاهده پرداخت و يا در آزمايشگاه عمليات آزمايشى را انجام داد و يا مقدار زيادى به مغز خود فشار آورد آخر كار جز به يك مشت ادراكات و صور ذهنى كه در حافظه خود جمع نموده به چيز ديگرى نائل شده است؟ پس اين راهها كه بشر آنها را راه رسيدن به واقعيت خارجى مى پندارد فقط راه وصول به يك رشته افكار و انديشه هاى ذهنى است نه راه وصول به واقع خارجى. (پاورقی های اصول فلسفه و روش رئالیسم)
همچنین ببینید
لغت نامه: وجود
فاضل تونی، محمدحسین (تون ۱۲۵۱ـ تهران ۱۳۳۹ش): حقيقت وجود گاه به معناى مصداق مقابل مفهوم …