مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش):
الهى يا روحى بودن ربطى به ايده آليسم ندارد. ما با آنكه تمام اصول ايده آليستى را باطل مىكنيم و هيچ نوع اصالتى براى ذهن قائل نيستيم، با يك نظر واقع بينى عقايد الهى و روحى خود را با دلائل محكم اثبات مىكنيم. (پاورقی های اصول فلسفه و روش رئالیسم)
مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش):
تواريخ قديم جماعتى از حكما و علماى نجوم را نام مى برد كه به عنوان «هرامسه» خوانده مى شوند و دوره آنان را قبل از دوره يونانيان ضبط مى كند.
معروف ترين آنان همان است كه «هرمس الهرامسه» خوانده مى شود و هر گاه هرمس مطلق گفته شود وى مقصود است.
به واسطه قدمت زمان، تاريخ صحيح و معتبرى از آنان در دست نيست.
در تاريخ الحكماء قفطى و محبوب القلوب اشكورى مى نويسد: «هرمس الهرامسه در مصر قبل از طوفان تولد يافته و او همان است كه عبرانيّين به نام «اخنوخ» و يونانيّين به نام «ارميس» و عرب به نام «ادريس» مى خوانند و همان است كه خداوند به وى نعمت هاى سه گانه (ملك، حكمت، نبوّت) عطا فرمود.»
از گفته مورخين قديم بر مى آيد كه هرمس همان ادريس پيغمبر است كه در كتب آسمانى از وى ياد شده.
اشكورى در محبوب القلوب از تاريخ ابن الجوزى نقل مى كند كه هرمس اول كسى است كه حكمت و علم نجوم را به الهام الهى استخراج نمود، و از ابومعشر بلخى نقل مى كند كه هرامسه زياد بودند و افضل و اعلم از همه سه تن بودند و هرمس در مصر مسكن داشت و اهرام را او بنا نمود. (پاورقی های اصول فلسفه و روش رئالیسم)