خانه / قلمرو های فلسفه / تاریخ فلسفه / اثير الدين ابهرى

اثير الدين ابهرى

اثير الدين ابهرى فضل (يا مفضل) بن عمر- ابهرى سمرقندى، از اكابر علماى معقول كه در منطق و حكمت يدى طولى داشته و تأليفات او:
1 – ايساغوجى. 2 – الزبدة. 3 – قال اقول كه شرح كتاب ايساغوجى بوده و بارها در هند چاپ شده. 4 – الكشف. 5 – الهداية.

و همين كتاب هدايه را حسين ميبدى و ملاصدرا شرح كرده و هر دو در ايران چاپ شده است. و ايساغوجى هم كه به يونانى به معنى كليّات خمس است نخست تنها نام باب كليات خمس كتاب او بوده سپس به واسطه كثرت استعمال اسم جملتان آن كتاب گرديده كه داراى تمامى ابواب و مباحث علم منطق است. گاه است كه صاحب ترجمه را به همين كتاب او نسبت داده و اثير الدين ايساغوجى گويند و وفاتش در سال ششصد و شصت و يا هفتصد تمام و يا به نوشته جرجى زيدان در ششصد و شصت و سوم هجرت (660 يا 700 يا 663 ه قمرى) بوده است. ابهر بر وزن احمد شهرى است مشهور مابين زنگان و قزوين و همدان. (ص 333 ج 1 و 145 ج 7 فع و 290 مط)

منبع: ریحانة الأدب؛ میرزا مُحمّدعَلی مُدرّس تَبریزی (۱۲۹۶-۱۳۷۳ق) / 1 ، 74

همچنین ببینید

به بهانه نقد «کبوتر طوق‌دار»‌ ۲

از آرمان تا واقعیت خانم باربارا تاکمن، مورخ و متفکر آمریکایی، می‌گوید:حاکمان در عرصه حکومت، …

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *