بایگانی برچسب: ابن عربی

مدت کوتاهی است که نظریه دانی و نظریه خوانی در ایران رواج یافته است. خیلی زود این نظریه خوانی و نظریه دانی تبدیل به نظریه پرستی هم شد. روشنفکران ما چنان که روزگاری ستایشگر سوسیالیسم روسی بودند، بعد ستایشگر لیبرالیسم و نئولیبرالیسم شدند، این بار ستایشگر نظریه های ادبی شدند. …

جابری درکتاب «تکوین العقل العربی» به مقایسه سه نوع عقل می پردازد: عقل یونانی، عقل عربی و عقل ایرانی و بعد مشخصات هریک را بر می شمارد. در بررسی عقل ایرانی به ما می گوید: که ایرانیان همواره به نوعی از باطنی گری یا عقل تأویلگرگرایش داشتند نمونه اش هم …

پاره ای از فیلسوفان، فلسفه ورزی/فلسفیدن را کنشی می دانند که با حیرت آغاز می شود.کسان دیگری مانند یاسپرس  هم هستند که فلسفه ورزی را همان در راه بودن می دانند.[1]اگر سخن شوپنهاور را بپذیریم که «انسان حیوانی است متافیزیکی»، آنگاه فلسفیدن، چیزی می شود از گونه ی سروکله زدن …

جهانی كه ما در آن زندگی می كنیم به اعتباری به دو بخشِ “غیب” و “شهادت” تقسیم می شود. عالم شهادت آنست كه ما می توانیم به وسیله حواس چندگانه ظاهری خویش درك كنیم. “غیب” بخشی است که پنهان از حواسِ ماست. در اینجا دو مسأله مطرح می شود: 1) …

چه چیزی در این جهان ما را به وَجد می آورد؟ آیا چیز هایی که پایدار نیستند توان به وجد آوردن ما را دارند؟ یا اینکه تمام غصه های ما از دلبستگی به همین چیزهای ناپایدار است؟ حس پوچی از همین ناپایدارها حاصل می شود. توجه به “موجود” و “موجودات” …

«عالِم» کسی را می گویند که متصف به علم و معرفت است. عالم از اسماء حسنی هم است. برخی در تعریف این وصف خداوند نگاشته اند: «الذی لا یخفى علیه شیء.» گاهی آنکه می داند، به خود می داند، نه به سببیت غیر خود، و گاهی آگاهی را به سبب …