امام علی (ع) (مکه ۲۳پ ق ـ کوفه ۴۰ق): (أَنْتَ الْأَبَدُ فَلَا أَمَدَ لَكَ.) (نهج البلاغه: خ 109) تويى دائم، پس برای تو هیچ غایت و نهایتی نیست. بعضى گفته اند كه در اينجا مضاف محذوف است اى: “ذو الابد” يعنى تويى صاحب دوام. (تنبیه الغافلین/ 1، 521) شاید بتوان …
ادامه نوشته »حمد (12)؛ گزیده ای از مباحث جلسه 4 شرح اسفار ملاصدرا
حمد (12)؛ گزیده ای از مباحث جلسه 4 شرح اسفار ملاصدرا – 1394/08/16 مدرس: مسعود تلخابی عالم را ناگزیر مبدئی است. این مبدء می بایست بسیط و غیر قابل تجزی و تکثر و تعدد باشد، زیرا اگر مرکب باشد، متجزی به اجزایی خواهد بود. این اجزاء پیش از آن وجود …
ادامه نوشته »