بایگانی برچسب: هستی

افلاطون با شعر میانه ای نداشت و این متاع را در شهرش به هیچ نمی ستاند. او در کتاب جمهوری ضمن بیان گفتگوی سقراط و گلاوکن، از زبان سقراط راجع به شاعری که قوه تقلید و محاکات بالایی دارد می گوید: “در جامعه ما برای مردمانی مانند او جایی نیست، …

دلبستگی هدایت به کافکا و سارتر نشان می دهد که او، رمان های فلسفی را به درستی می شناخته. پاره ای از آثار خود او هم،‌ رنگ  و بوی فلسفی دارند. هدایت را نمی توان به معنی اخص یک فیلسوف یا روشنفکر دانست هرچند اگر رویکرد فلسفی یا روشنفکرانه ای  …

[1 – فلسفه های گرم و فلسفه های سرد] کسانی هستند که فلسفه را تقسیم می کنند به فلسفه های گرم و فلسفه های سرد. اگر این تقسیم بندی نه چندان دقیق را بپذیریم باید فلسفه تحلیلی[1] را زیر مجموعه فلسفه های سرد  و فلسفه قاره ای[2] را زیر مجموعه …

امام علی (ع) (مکه ۲۳پ ق ـ کوفه ۴۰ق): (أَنْتَ الْأَبَدُ فَلَا أَمَدَ لَكَ.) (نهج البلاغه: خ 109) تويى دائم، پس برای تو هیچ غایت و نهایتی نیست. بعضى گفته ‏اند كه در اينجا مضاف محذوف است اى: “ذو الابد” يعنى تويى‏ صاحب دوام. (تنبیه الغافلین/ 1، 521) شاید بتوان …

چه چیزی در این جهان ما را به وَجد می آورد؟ آیا چیز هایی که پایدار نیستند توان به وجد آوردن ما را دارند؟ یا اینکه تمام غصه های ما از دلبستگی به همین چیزهای ناپایدار است؟ حس پوچی از همین ناپایدارها حاصل می شود. توجه به “موجود” و “موجودات” …