مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش): در فلسفه اسكولاستيك (scholastic) كه به «فلسفه اصحاب مدرسه» معروف است. در ميان اصحاب مدرسه در قرون وسطى يگانه مبحثى كه شغل شاغل آنها محسوب مىشد و جدال عظيمى بر پا نموده بود مبحث وجود «كلّى» بود كه آيا كلّى (مثل انسان) موجود است …
ادامه نوشته »لغت نامه: اسکندریه
مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش): پيروانِ … مكتبِ [«لا ادريّون» يا «شكّاكان» یا سپتى سيسم (scepticiSm)] در يونان و بعد در حوزه اسكندريه زياد بودند و تا چند قرن بعد از ميلاد مسيح، اين مكتب ادامه داشت و اخيراً در قرن نوزدهم مسلكهاى فلسفىاى پديد آمده كه كم و …
ادامه نوشته »لغت نامه: استنتاج
مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش): استنتاج در جايى گفته مى شود كه ذهن از يك حكم كلى يك حكم جزئى نتيجه بگيرد و به اصطلاح از كلى به جزئى پى ببرد؛ مثلًا پس از آنكه بر ما ثابت شد هر موجود طبيعى فناپذير است، نتيجه مى گيريم پس درخت …
ادامه نوشته »لغت نامه: استغفار
سعدی، مصلحالدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق): درویشی را دیدم سر بر آستان کعبه همیمالید و میگفت: یا غفور یا رحیم تو دانی که از ظلوم و جهول چه آید. عذر تقصیر خدمت آوردم که ندارم به طاعت استظهار عاصیان از گناه توبه کنند عارفان از عبادت استغفار عابدان جزای …
ادامه نوشته »لغت نامه: استدلال
مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش): وقوع خطا در بعضى موارد سبب نمى شود كه ما از جميع معلومات خود حتى از فطريات و حقايق مسلّمه سلب اعتماد نموده و منكر جميع واقعيت هاى خارج كه از راه علم به آنها رسيده ايم بشويم، بلكه خود همين پى بردن به …
ادامه نوشته »لغت نامه: استدلال های عقلی
مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش): وقوع خطا در بعضى موارد سبب نمى شود كه ما از جميع معلومات خود حتى از فطريات و حقايق مسلّمه سلب اعتماد نموده و منكر جميع واقعيت هاى خارج كه از راه علم به آنها رسيده ايم بشويم، بلكه خود همين پى بردن به …
ادامه نوشته »لغت نامه: استخراج
مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش): تواريخ قديم جماعتى از حكما و علماى نجوم را نام مى برد كه به عنوان «هرامسه» خوانده مى شوند و دوره آنان را قبل از دوره يونانيان ضبط مى كند. معروف ترين آنان همان است كه «هرمس الهرامسه» خوانده مى شود و هر گاه …
ادامه نوشته »لغت نامه: استبداد
ولتر، فرانسوا ماری ارویه (۱۶۹۴ ـ ۱۷۷۸) (1105 – 1192 ه.ق): جهان پر از فقر و فساد و نادانی است و این حکومت های استبدادی و اشرافی است که سرمنشأ همه ی این شرور است. این جهان بهترین جهان های ممکن نیست. بیماری، جهل، شر، جنگ، فقر و فساد… لطف …
ادامه نوشته »لغت نامه: ارمیس
مُطهّری، مرتضی (فریمان ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش): تواريخ قديم جماعتى از حكما و علماى نجوم را نام مى برد كه به عنوان «هرامسه» خوانده مى شوند و دوره آنان را قبل از دوره يونانيان ضبط مى كند. معروف ترين آنان همان است كه «هرمس الهرامسه» خوانده مى شود و هر گاه …
ادامه نوشته »لغت نامه: طبقات اجتماع
لغت نامه دهخدا (1377): طبقات اجتماع. [ طَ ب َ ت ِ اِ ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب) مردمی که از نظر وضع اجتماعی و اقتصادی با هم متفاوتند. مقریزی در رساله ٔ اغاثةالامة بکشف الغمة طبقات اجتماع را بدینسان تقسیم کرده است: 1 – اهل دولت. …
ادامه نوشته »