فلسفه برای همگان
نوشته های مرتبط
دانش نامه دانش گستر (1389):
بخشی از شبکیّه، با نام لکه زرد، که تصویر در هنگام دید دقیق روی آن متمرکز می شود، اساساً از یاخته های مخروطی تشکیل شده است. یاخته‌های استوانه‌ای و مخروطی شبکیه تکانه‌ها را در طول نورون های حسی عصب بینایی به مغز می فرستند. این تکانه های عصبی در بخش خاصی از مغز (لپ پس‌سری) پردازش می شود و به صورت تصاویر ذهنی درمی آید که به آن رؤیت یا بینایی می گویند.
چگونگی عمل رؤیت [=ابصار] هنوز به درستی روشن نیست و سازوکار آن به ویژه در مورد رؤیت رنگ ها ناشناخته است. در قدیم عموماً معتقد بودند که در رؤیت، نور از چشم بیننده ساطع می شود و به اشیاء برخورد می کند و باعث دیدن آن ها می شود. ابن هیثم، فیزیک دان برجستۀ اسلامی قرن ۴ق که از بنیانگذاران علم اُپتیک یا نورشناسی است، ثابت کرد که این نظر درست نیست و از چشم هیچ نوری بیرون نمی آید. منبع و سرچشمه نور در بیرون قرار دارد که بر اشیاء می تابد و انعکاس آن به چشم می رسد و باعث رؤیت آن ها می شود.
