خانه / قلمرو های فلسفه / فلسفه درمانی

فلسفه درمانی

اینک هیچ و آنک پوچ

قدش کوتاه بود و موهایش پرپشت. خنده رو ‌ و بذله گو و حاضرجواب هم بود. موقع خندیدن دهانش را غنچه می کرد تا کسی نفهمد که دندانهای پیشینش افتاده اند. می گفت: فقط سی و پنج سال دارد شاید راست می گفت. هیچ گاه زن نگرفت هیچ گاه با …

ادامه نوشته »

ویل دورانت و آن روز پاییزی (جستاری در باب معنای زندگی از نظر ویل دورانت)

ماجرا از این قرار است؛ ویل دورانت، مورخ و محقق نامدار آمریکایی، در یک روز خنک پاییزی هنگام کار در باغچه خانه اش، با مرد خوش پوشی مواجه می شود که بی مقدمه به او می گوید: آقای فیلسوف! من قصد خودکشی دارم و اگر دلیل قانع کننده ای برای …

ادامه نوشته »

سازوکار تعجب (surprise)

کلمه “سورپرایز”[1] در سه معنی به کار می رود: الف – رویداد، خبر و … که غیرمنتظره است یا به طور ناگهانی اتفاق می افتد. ب – احساسی[2] که ناشی از وقوع یک حادثه ناگهانی یا غیرمنتظره است. ج – به کاربردن روش هایی که باعث احساس تعجب می شود. …

ادامه نوشته »

واقعیت درمانی

واقعیت درمانی

بیایید دمی در وضع اکنون خود بیاندیشیم. افکاری که داریم، خُلق هایی که بدان ها متصف هستیم، رفتارهایی که انجام می دهیم، پوشش مان، اموالمان، چیزها و کسانی که متعلق به ماست و … همه این ها معلول چه “علت”، یا “علت” هایی هستند؟ کدام اسباب چنین اوضاعی را در …

ادامه نوشته »