آیه: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ (فاتحة الکتاب: 1) «بسم الله…»، جار و مجرور است. هر جار و مجروری متعلقی می خواهد. متعلق این جار و مجرور چیست؟ در پاسخ به این مسأله، اقوال متعددی وجود دارد: قول اول: «بسم» جار و مجرور است، و متعلق به کلمه محذوفی است. به …
ادامه نوشته »درباره کلمه “قول” و ارکان آن
[1 – تعریف قول] حرالی گوید: القَوْلُ إِبْداءُ صُوَرِ التَّكَلُّم نظْماً بمنْزِلَة ائْتِلاف الصُّور المَحْسُوسَة جمْعاً، فالقَوْلُ مَشْهود القَلْب بوَاسِطَة الأُذُنِ، كما أَنَّ المَحْسوسَ مَشْهودُ القَلْبِ بوَاسِطَة العَيْن و غيرِها.[1] [“قول”، آشکار کردن صور تکلم است به صورت منظم، [این نظم و تنظیم و درآوردن به صورت نظام،] مانند جمع …
ادامه نوشته »تفسیر ترتیبی قرآن؛ سورة الفاتحة (1): آیة 1؛ حرف “باء” – گفتار اول –
آیه: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ (فاتحة الکتاب: 1) حرف “باء”اين كلمه حرف جرّ است. همه خصوصیات حروف جر را دارد. این ویژگی ها عبارتند از: اول: داخل بر اسم می شود. دوم: “اسم بعد از خود” را مجرور می کند. سوم: اگر زائد نباشد نیازمند متعلقی است. حرف جرِّ “باء” …
ادامه نوشته »روزگار امام حسین (ع)، از زبان ایشان
امام حسین (ع) در حدیثی عصر خود را توصیف کرده است. این حدیث، در کتاب تحف العقول آمده است. ایشان می فرماید: اعْتَبِرُوا أَيُّهَا النَّاسُ بِمَا وَعَظَ اللَّهُ بِهِ أَوْلِيَاءَهُ مِنْ سُوءِ ثَنَائِهِ عَلَى الْأَحْبَارِ إِذْ يَقُولُ لَوْ لا يَنْهاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ اى مردم! از آنچه …
ادامه نوشته »داستان ابراهیم در کتاب های آسمانی و اصالت تاریخی آن
مقدمه: داستان ابراهیم در کتاب های آسمانی تورات، انجیل و قرآن، از ابراهیم سخن گفته اند. در تورات در سفر پیدایش از “ابراهیم سخن گفته شده است.[1]در عهد جدید نیز از ابراهیم در ۷۲ موضع یاد شده و نسب عیسی مسیح از طریق اسحاق با ۳۹ واسطه (متی، ۱: ۱-۷) …
ادامه نوشته »یاد و فراموشی
اسطوره شناسان بزرگی مانند الیاده و کاسیرر به اسطوره آفرینش و اسطوره انتظار و اسطوره یاد و فراموشی بسیار توجه کرده اند. کاسیرر بیش از الیاده به نقد اسطوره ها و نقش مخرب آنها توجه کرده است. اسطوره ی یاد و فراموشی در فلسفه و مذهب و هنر جایگاه ویژه …
ادامه نوشته »ظاهر آن، حکم است؛ و باطنش علم.
در ضمن روایتی[1] از پیامبر (ص) درباره قرآن، آمده است: «وَ لَهُ ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ، فَظَاهِرُهُ حُكْمٌ ، وَ بَاطِنُهُ عِلْمٌ» (وَ لَهُ ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ) و برای قرآن ظهر و بطنی است. –نظیرِ این حدیث از طریق عامه از پیامبر (ص) روایت شده است که فرمود: «ما نزل من …
ادامه نوشته »تفسیرِ آیاتِ 1 تا 12 سوره یس
آیاتِ 1 تا 12 سوره یس هم، درباره پیامبر (ص) و دعوت اوست. این گروه از آیات، چنین شروع می شود: «يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ» (یس: 1 و 2) قرآن، حکیم است. دربردارنده یِ حکمت است. ساختاری، محکم و استوار دارد. به حق حکم می کند. خداوندِ عزیز و رحیم …
ادامه نوشته »تفصیل بودن قرآن
در روایتی از پیامبر (ص) آمده است: وَ هُوَ كِتَابٌ فِيهِ تَفْصِيلٌ وَ بَيَانٌ وَ تَحْصِيلٌ،(وَ هُوَ كِتَابٌ) و آن کتابی است که (فِيهِ) در آنست (تَفْصِيلٌ) تفصیلی. –ملا صالح مازندرانی در ذیل این کلمه نوشته است: «[تفصیلٌ] لإشتماله على تفاصيلِ العلومِ و الاخلاقِ و الآدابِ و غيرِها.» یعنی قرآن، …
ادامه نوشته »قرآن: احسن الحدیث
قرآن، خود را «أحسن الحدیث» خوانده است. این تعبیر در یک جا از قرآن آمده است: اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا … (زمر/23) [خداوند بهترين سخن را نازل کرد، کتابی که آياتش همانند يکديگر است …] «أحسن الحدیث» به معنی «نيكوتر حديث» است.[1] «حدیث» به معنی «سخن» است. خداوند …
ادامه نوشته »