سجادی، سیدجعفر (اصفهان ۱۳۰۳ ـ۱۳۹۲ش)؛ فرهنگ معارف اسلامی؛ تهران؛ انتشارات دانشگاه تهران؛ 1373:
ابَدِيّات- عقول و نفوس مجرده را از جهت آنكه در معرض فنا و زوال و كون و فساد نمىباشند ابديات ناميدهاند كه دائما بالفعلاند، (شفا ج 2 ص 378 و از دستور ج 4 ص 28) فلاسفه گويند: همه احوال و نسبتهائى كه در موجودات جهان هست در موجود اول وجود دارد و بنا بر اين موجودات عالم اجسام و عالم مجردات همه فيوضات ذات اولند نهايت پاره از موجودات مانند مجردات را ابدى نامند و پاره ديگر را كائنات فاسدات.
رجوع شود به تعليقات فارابى در مجموعه رسائل ص 16 چاپ هند 1345