[1 – تامس نیگل] تامس نیگل –فیلسوف تحلیلی– در کتاب کوچک «اینها همه یعنی چه» به آخر کتاب که می رسد درباره مرگ و معنای زندگی هم بحث می کند. نیگل این پرسش را مطرح می کند که آیا مرگ چیز خوبی است؟ کسانی می گویند: آری «چون زندگی جاودانه …
ادامه نوشته »اینک هیچ و آنک پوچ
قدش کوتاه بود و موهایش پرپشت. خنده رو و بذله گو و حاضرجواب هم بود. موقع خندیدن دهانش را غنچه می کرد تا کسی نفهمد که دندانهای پیشینش افتاده اند. می گفت: فقط سی و پنج سال دارد شاید راست می گفت. هیچ گاه زن نگرفت هیچ گاه با …
ادامه نوشته »فردوسی و پوچی (پیرامون دردهای وجودی فردوسی)
در شاهنامه یک جبرگرایی غلیظی وجود دارد که هیچ ارتباطی با جبرگرایی حاصل از تغلب کلام اشاعره که در دیوان شاعران و عارفان بعد از فردوسی دیده می شود، ندارد. تیره و تبار این سنخ از جبرگرایی به اندیشه زروانی اواخر دوره ساسانی برمی گردد که مطابق آن، دوآلیسم ِزرتشتی …
ادامه نوشته »