سجادی، سیدجعفر (اصفهان ۱۳۰۳ ـ۱۳۹۲ش)؛ فرهنگ معارف اسلامی؛ تهران؛ انتشرات دانشگاه تهران؛ 1373:
– (اصطلاح اهل معانى است) و عبارت از كلامى است كه خالى از حكم باشد و متردد فيه نباشد و بعبارت ديگر كلامى كه به شخص خالى الذهن القا شود چنانكه گوئى «زيد قائم» بكسى كه قيام او را نداند و شاك در آن هم نباشد (از كشاف ج 1 ص 121).