فلسفه برای همگان
نوشته های مرتبط
معنی لغوی و دقیقِ کلمه دازاین (dasein)، در زبان آلمانی، “وجود” (existence) و “بودن” (being) است. این کلمه، در اصل از دو جزء ترکیب شده است: جزء اول: دا (da) که از کلمه دار (dar) در زبان “آلمانی بالای باستان”[1] گرفته شده است و به معنی “آنجا” (there) و “اینجا” (here) است. جزء دوم: “زِین و زاین” (sein) که به معنی “بودن” (to be) است، این کلمه نیز از زبان “آلمانی بالای باستان” اخذ شده است. بنابرین معنی تحت اللفظی این کلمه “آنجا یا اینجا بودن” است. این معنی چنانکه گفته اند با کلمه “حضور” معادل می باشد.[2] به بیانی دیگر، کلمه دازاین، در اصل به معنی “آنجا یا اینجا بودن” است، سپس معنی “حضور و حاضر بودن” (to be present) از آن برآمده است، آنگاه چون حضور، ملازم “وجود” است، در معنی “وجود” و “هستی” به کار رفته است.
نکته جالب در اینجا، مشابهتی است که میان این تحول معنایی با دیدگاه عرفان این عربی وجود دارد. در این دیدگاه نیز “حضور” و “وجود” به یک معنی انگاشته می شود، و در مواقع بسیار به جای کلمه “وجود”، از “حضور” و “حضرت” استفاده می گردد.
به نظر، نظریه “وحدت وجود”، معادلِ کلمه “دازاین” نیست. هر چند می توان با تأمل در آن، از آن، استنباط نمود. برای استنباط این نظریه، از این کلمه و مفهومِ آن، راه استدلالی طولانیی وجود دارد.
پی نوشت ها:
[1] – Old High German: آلمانی بالای باستان، نخستین مرحله از زبان آلمانی بود که از حدود ۷۵۰ تا ۱۰۵۰ میلادی گفتگو می‌شد.
[2] – رک به:
Webster’s New Third International Unabridged Dictionary
Oxford Dictionary of Psychology
New Oxford Dictionary of English
Oxford American Dictionary
مسعود تلخابی
