نوشته های تازه

تأملی در تعریف “مرض” و “بیماری” در نگاه طبیبان قدیم

قدما در تعریف “مرض” نوشته اند: « المَرَضُ إظلام الطّبيعة و اضطرابها بعد صَفائها و اعتدالها.»[1] [“مرض” تیرگی طبیعت و اضطراب آنست بعد از آنکه دارای صفاء و اعتدال بود.] از انسان رفتارهای مختلفی سرمی زند. گاهی در صدور این رفتارها نقصان و اختلالی[2] می بینیم. برای مثال یک انسان …

ادامه نوشته »

ميان مجردات احتجابی نيست؛ گزیده ای از مباحث جلسه 14 شرح اسفار ملاصدرا

ميان مجردات احتجابی نيست؛ گزیده ای از مباحث جلسه 14 شرح اسفار ملاصدرا – 1394/12/09 مدرس: مسعود تلخابی بسم الله الرحمن الرحیم یک نکته ای را جایش الان نیست ولی برای این که به ذهنتان آشنا تر کنم، برایتان بگویم که در میان مجرّدات احتجابی نیست؛ یعنی موجودات مجرّد از …

ادامه نوشته »

فردوسی و پوچی (پیرامون دردهای وجودی فردوسی)

در شاهنامه یک جبرگرایی غلیظی وجود دارد که هیچ ارتباطی با جبرگرایی حاصل از تغلب کلام اشاعره که در دیوان شاعران و عارفان بعد از فردوسی دیده می شود، ندارد. تیره و تبار این سنخ از جبرگرایی به اندیشه زروانی اواخر دوره ساسانی برمی گردد که مطابق آن، دوآلیسم ِزرتشتی …

ادامه نوشته »

میرزا مجید حکمی (فیلسوف زنجانی عصر قاجار)

مقدمه در زنجان، از اواسط قرن سیزدهم هجری تا نیمه دوم قرن چهاردهم حوزه علمیه پر رونقی وجود داشت. در این حوزه، علوم عقلی، در کنار علوم نقلی تدریس و تحصیل می شد. مدرسان برجسته ای، در علوم عقلی، حضور داشتند، و به تربیت شاگردان می پرداختند. از جمله آنها، …

ادامه نوشته »

برهان صدیقین: تقریری دیگر

این تقریر را میرزا مهدی آشتیانی[1] آورده است. در وجودِ “حقیقتِ وجود“[2] تردیدی نیست. منظور از “حقیقتِ وجود”، “صِرْفِ وجود”[3] است. “صرفِ وجود” همه آنچه را که از سنخ وجود، و کمالات وجودی است، در بر می گیرد. “صرف وجود” همه آنچه را که از اجانب و غرائب آنست، طرد …

ادامه نوشته »

ویل دورانت و آن روز پاییزی (جستاری در باب معنای زندگی از نظر ویل دورانت)

ماجرا از این قرار است؛ ویل دورانت، مورخ و محقق نامدار آمریکایی، در یک روز خنک پاییزی هنگام کار در باغچه خانه اش، با مرد خوش پوشی مواجه می شود که بی مقدمه به او می گوید: آقای فیلسوف! من قصد خودکشی دارم و اگر دلیل قانع کننده ای برای …

ادامه نوشته »