فلسفه برای همگان
نوشته های مرتبط
دانش نامه دانش گستر (1389):
جامعه‌شناس، فیلسوف، مورخ و مفسر سیاسی فرانسوی. تا ۱۹۳۹ استاد فلسفۀ اجتماعی در دانشگاه سوربُن بود.
در جنگ جهانی دوم به ارتش آزادی‌بخش فرانسه در لندن پیوست و از ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۵ سردبیر روزنامۀ فرانسۀ آزاد[1] بود. پس از بازگشت به فرانسه به تدریس در مدرسۀ ملی مدیریت[2]، دانشگاه سوربن (۱۹۵۵ـ۱۹۶۸) و کولژ دو فرانس[3] (از ۱۹۷۰) پرداخت. در روزنامه‌نگاری نیز فعال بود و به‌مدت ۳۰ سال، تا ۱۹۷۷، در روزنامه فیگارو[4] مقاله نوشت و پس از آن به هفته‌نامۀ اکسپرس[5] پیوست. آرون با مخالفت سرسختانه علیه مارکسیسم[6]، در تقابل با روشنفکران جناح چپ[7] فرانسه، به‌ویژه ژان پل سارتر[8]، قرار گرفت.
در کتاب مهم‌اش، افیون روشنفکران[9] (۱۹۵۵)، سازشگری چپگرایان و گرایش‌های استبدادی حکومت‌های مارکسیست را به نقد می‌کشد. در اثر دیگرش با عنوان تراژدی الجزایر[10] (۱۹۵۷)، از استقلال الجزایر دفاع می‌کند. آرون در بیشتر آثارش به مسئلۀ خشونت و جنگ می‌پردازد، ازجمله در کتاب جنگ و صلح[11] (۱۹۶۲). همچنین کتابی دربارۀ تاریخ جامعه‌شناسی نوشت با عنوان جریان‌های مهم در تاریخ تفکر جامعه‌شناسی[12] (۱۹۴۷). خاطرات او در ۱۹۸۳ به‌چاپ رسید.
پی نوشت ها:
[1] – Free France
[2] – Ecole Nationale d’Administration
[3] – Collège de France
[4] – Le Figaro
[5] – L’Express
[6] – Marxism
[7] – Left-Wing
[8] – Jean Paul Sartre
[9] – The Opium of the Intellectuals/L’Opium des intellectuels
[10] – The Algerian Tragedy/La Tragedie Algerienne
[11] – Peace and War/Paix et guerre entre les nations
[12] – Main Carrents in Sociological Thought/Les Étapes de la Pensee Sociologique
