«عالَم» اسم جمع است، و مفردی از لفظش ندارد. جمع آن «عالمين» می آید. در مبدأ اشتقاق این کلمه دو قول وجود دارد: قول اول: مشتق از عِلم (دانایی) است. مبتنی بر این مبدأ اشتقاق، کلمه «عالم» را می شود چند گونه معنی کرد: الف – فیض کاشانی می گوید: …

علم اخلاق شاخه ای از فلسفه عملی به حساب می آید. دیگر فروع این شاخه «تدبیر منزل» و «سیاست مدن» می باشد. “طاش كبرى زاده” (م 968) در کتاب “مفتاح السعادة و مصباح السيادة” در تعریف علم اخلاق می نویسد: «هو علم يُعرَفُ منه أنواع الفضائل.» [آن دانشی است، که …

وقتی از جهان (Universe) سخن می گوییم، منظورمان فضا و تمام آن چیز هایی است که در آن قرار گرفته است، از کره زمین و منظومه شمسی و ستارگان و کهکشان ها و ….. درباره جهان پرسش های متعددی مطرح می شود. از آن جمله است: آیا جهان با تمام …

ارسطو در تعریف “فضیلت انسان” گوید: ملکه ای که انسان را خوب می سازد و به تبع آن اعمال خاص او را نیکو می گرداند و چنین ویژگی، آن هنگام تحقق می پذیرد که انسان در افعال و انفعالاتش «حدّ وسط» را رعایت کند. فضیلت بر دو نوع است: فضیلت …

پیرون به سال 360 در الیس متولد شد. همراه قشون اسکندر به هند رفت، و در آنجا در مکتب مرتاضان درس خواند. شاید از همانجا چیزی از فلسفه شک را، که با نام او همراه است، هدیه آورد. پس از بازگشت به الیس در نهایت فقر به تدریس فلسفه پرداخت. …

گزیده ای از جلسه 1 شرح اسفار ملاصدرا – 94/07/18 مدرس: مسعود تلخابی بعد از این که آثار ملاصدرا منتشر می شود … ، شارحانی برای آثارش پیدا می شود که گاهی آن را تدریس می کنند، وگاهی حاشیه ها و شرح هایی برای آنها می نگارند. مهم ترین کتابی …

انسان از همان روزگاران نخست، در مواجهه های خویش با جهان به وجودِ خالق و مدبر یا خالق ها و مدبرهایی معتقد شد.آنگاه به تقدیس و تنزیه بعضی از آنها اگر مشرک بود، و تقدیس و تنزیه خدای واحد اگر موحد بود پرداخت. اعتقاد به خدایی که مجمع تمام و …

وقتی از حوزه فلسفی، یا حوزه علمی، یا حوزه علوم دینی سخن می گوییم، منظور شهر، ناحیه و منطقه ای است که در آنجا روند تعلیم و تعلم فلسفه، علم و دین به شکل معتنابهی گسترش یافته باشد. تعداد کثیری معلم و مدرس و مؤلف و متعلم در آن ناحیه …

پیرامون ما را اشیاء زیادی فرا گرفته است. آیا این همه از “شیئ واحد”ی برخاسته اند؟ یا نه؟ آیا این کثرات به وحدتی قابل ارجاع هستند؟ این پرسشی است که همواره ذهن فیلسوفان را درگیر کرده است. یکی از فیلسوفانی که به این پرسش پاسخ داده است، “انکسیمندرس” (Anaximander) می …

ابن فارس (م 395) در تببین کلمه وحی می نویسد: «الْوَاوُ وَ الْحَاءُ وَ الْحَرْفُ الْمُعْتَلُّ: أَصْلٌ يَدُلُّ عَلَى إِلْقَاءِ عِلْمٍ فِي إِخْفَاءٍ أَوْ غَيْرِهِ إِلَى غَيْرِكَ.» [معنی اصلی وحی عبارتست از: القاء علم به صورتِ پنهانی یا غیر پنهان به دیگری.] آنگاه معانی فرعی آن را بر می شمارد …